Λυπάμαι για τον χρόνο που κυλά Σαν άμμος μέσα από τα δάχτυλα... Αχ, τόσες στιγμές αφίλητες! Τόσα όνειρα ναυαγισμένα την αυγή γιατί δεν διανύθηκαν οι αποστάσεις. οι μεγάλες μα κι οι μικρές! Αχ τόσες στιγμές αφίλητες!
Μαίρη Γραμματικάκη