Η ανάσα του δρόμου

 

Μοναξιά δεν είναι να είσαι μόνος Μοναξιά είναι να μην έχει την ένοια σου κανείς ούτε ξένος, ούτε φίλος, ούτε συγγενής Μοναξιά είναι ως άνεργος να μην έχεις κάπου να δουλέψεις και ως άθεος σε κάποιο ψέμα να πιστέψεις Μοναξιά δεν είναι να είσαι μόνος Μοναξιά είναι ο χρόνος της ζωής σου που δε μοιράζεται ο χρόνος της απουσίας σου που κανείς δε νοιάζεται Μοναξιά είναι χρόνος ξεκούρασης, περισυλλογής και απολογισμού χώρος κενός, χρόνος νεκρός και αποχωρισμού Μοναξιά δεν είναι να είσαι μόνος Μοναξιά είναι ανάμεσα σε χίλιους εσύ να είσαι ο ξένος ανάμεσα χίλια όνειρα εσύ να είσαι μόνος Μοναξιά είναι σε χίλια και ένα συναισθήματα εσύ να είσαι ο πόνος για όσα στην ψυχή σου ροβολούν εσύ να είσαι ο φθόνος Μοναξιά δεν είναι να είσαι μόνος Μοναξιά είναι σπίτι κενό κι άδεια αγκαλιά για να κρυφτείς καρδιά μισή κι άδειο μυαλό για να σκεφτείς Μοναξιά είναι η σχέση δυό ξένων που ο ένας είσαι σύ κι άλλος ο κανείς που ο ένας βρίσκεται εδώ κι άλλος στα πέρατα της γης

Νένα Βενετσιάνου

Μην τον ρωτάς τον ουρανό

 

All alone am I

Ever since your goodbye

All alone with just

The beat of my heart

People all around

But I don't here a sound

Just the lonely

Beating of my heart

Λόγο στον λόγο

και ξεχαστήκαμε

Μας πήρε ο πόνος

και νυχτωθήκαμε

Σβήσε το δάκρυ

με το μαντήλι σου

Να πιω τον ήλιο

μέσα απ' τα χείλη σου

Σβήσε το δάκρυ

με το μαντήλι σου

Να πιω τον ήλιο

μέσα απ' τα χείλη σου

Μην τον ρωτάς τον ουρανό

το σύννεφο και το φεγγάρι

Το βλέμμα σου το σκοτεινό

κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει

Μην τον ρωτάς τον ουρανό

το σύννεφο και το φεγγάρι

Το βλέμμα σου το σκοτεινό

κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει

All alone am I

Ever since your goodbye

All alone with just

The beat of my heart

People all around

But I don't here a sound

Just the lonely

Beating of my heart

              Γιάννης Ιωαννίδης,

              Παναγιώτης Κοκοντίνης,