Μίλα μου κι ας απουσιάζεις! Μίλα μου μόνο με σιωπή! Εγώ μαζεύω τις σιωπές σα να ναι νότες και φτιάχνω ένα τραγούδι στη στιγμή! Εγώ μαζεύω τις σιωπές σα να ναι νότες και φτιάχνω ένα τραγούδι απ' την αρχή! Μια φορά κι έναν καιρό πίστεψα - πίστεψα κι εγώ στον Έρωτα τον φτερωτό! Μάτια πικρά του χωρισμού και χείλη δαγκωμένα! 'Ολα έχουν αλλάξει πια- σπασμένα σπασμένα κοχύλια σ' αμμουδιά!
Μαίρη Γραμματικάκη
Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ’ εγώ την φύσι λίγο. Θάλασσας του πρωιού κι ανέφελου ουρανού λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη· όλα ωραία και μεγάλα φωτισμένα. Εδώ ας σταθώ. Κι ας γελασθώ πως βλέπω αυτά (τα είδ’ αλήθεια μια στιγμή σαν πρωτοστάθηκα)· κι όχι κ’ εδώ τες φαντασίες μου, τες αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της ηδονής.
Κωνσταντίνος Καβάφης
Λυπάμαι για τον χρόνο που κυλά Σαν άμμος μέσα από τα δάχτυλα... Αχ, τόσες στιγμές αφίλητες! Τόσα όνειρα ναυαγισμένα την αυγή γιατί δεν διανύθηκαν οι αποστάσεις. οι μεγάλες μα κι οι μικρές! Αχ τόσες στιγμές αφίλητες!
Μαίρη Γραμματικάκη