Κάποτε θα φτάσεις
στην Ιθάκη.
Αφροδίτη γεμάτες αναμνήσεις.
Θα κάθεσαι πάνω
στην άμμο,
και θα γράφεις με το δείκτη
την ακροστιχίδα της ζωής.
Θα γράφεις για εκείνα
που έζησες πλέκοντας
αναμνήσεις
στο εικονοστάσι της μοίρας.
Κι όταν θα βλέπεις
από μακριά το λαμπερό άστρο
της Βηθλεέμ θα μπορείς
ελεύθερη να σκέφτεσαι
το απόλυτο γαλάζιο
της θάλασσας.
Ελεύθερη πλέον
σαν δροσοσταλίδα διάφανη
θα αλέθεις τις λέξεις
στο πεντάγραμμο της σκέψης.
Εκεί σαν άλλη Πηνελόπη
θα ακούς το θρόισμα
του έρωτα στα φύλλα
του κυκλάμινου.
Οπως η αυγή που νιώθει
τον άνεμο,
όπως η πέτρα τις μέρες..
Μιχάλης Δεματάς