Ακούστε μεγάλη παράτα
από την πόλη μας περνά
με κουρέλια χρωματιστά
όλο και πληθαίνει
μήνυμα σου στέλνει
πως μέρος της θα γίνεις,
μη νομίζεις ότι θα ξεφύγεις
σε περιμένουνε δεινά
η παράτα τη πόρτα σου κτυπά,
μα κανείς δεν την ακούει,
όλοι με κάτι ασχολούνται
να ακούσουν δεν μπορούνε.
Έχει για αρχηγούς
γελωτοποιούς
της λογικής αλχημιστές
της φάρσας εραστές,
παίζουν με τους αριθμούς
με περίσσια εμμονή
ποιοί άνθρωποι
περισσεύουνε
πόσοι παραμένουνε
με τι απομένουνε.
Με τη γραμματική
ασχολούνται
με το ρήμα «φταις»
απασχολούνται
πως κλίνεται
που απευθύνεται
το πρόσωπο το πρώτο
είναι μακρινό
το δεύτερο η τρίτο
πιο ελκυστικό
πολλάκις στον ενικό
ενίοτε στον πληθυντικό.
και οι ταγοί της πόλης
κοίτα πως χορεύουν
στον ρυθμό μιας
τραγωδίας παζαρεύουν ,
όλο κάτι να γκρεμίσουν
μα δεν ξέρουν τι να κτίσουν,
και να κάποιος τρελός
της παράτας προπομπός
ακούστε πως φωνάζει
μονότονα κραυγάζει
πως σαν της Γεδρωσίας
την έρημο περάσεις
δίχως να βρεις κάπου
να ξεδιψάσεις,
έτσι και στον πόντο
χωρίς πλοίο καταφέρεις
μακριά να ταξιδέψεις,
στον ουρανό χωρίς
φτερά μπορέσεις
να πετάξεις
πιθανόν να επιζήσεις,
ίσως μεγαλουργήσεις
τούτο δω έχω για λύση.
Ακούστε μεγάλη παράτα
από την πόλη μας περνά,
με ρούχα δυστυχίας φανταχτερά
ο ένας κάνει πως δεν βλέπει,
ο άλλος πέρα βρέχει,
εκείνος πως δεν ακούει
και ας η παράτα παιανίζει
και διατυμπανίζει
πως μέρος της θα γίνεις ,
γρήγορα η αργά
αν δεν έχεις γίνει ήδη.
Μιχάλης Γεωργούλης