Ακομα και αν φυγεις
για το γύρο του κόσμου,
θα 'σαι πάντα δικός μου,
θα 'μαστε πάντα μαζί.
Και δε θα μου λείπεις,
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου,
το τραγούδι της ερήμου,
που θα σ' ακολουθεί.
Τα ήσυχα βράδια,
η Αθήνα θ' ανάβει
σαν μεγάλο καράβι,
που θα 'σαι μέσα κι εσύ.
Και δε θα σου λείπω,
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου,
το τραγούδι της ερήμου,
που θα σ' ακολουθεί.
Τα ήσυχα βράδια,
θα περνάει φωτισμένο
της ζωής μου το τρένο,
που θα 'σαι μέσα κι εσύ.
Και δε θα σου λείπω,
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου,
το τραγούδι της ερήμου,
που θα σ' ακολουθεί...
Μαριανίνα Κριεζή