Τρέμουν τα πόδια μου
κάθε φορά που είμαι δίπλα σου,
το βλέμμα μου στάσιμο,
μόνο η καρδιά χτυπά
δυνατά, πολύ δυνατά...
Το όνειρο παίρνει ζωή ,
ξεχύνεται το αίμα πορφυρό
και βάφει τα συναισθήματα
στο χρώμα το ρόδινο
της Ανατολής του ηλίου...
Ο αέρας μυρίζει αγιόκλημα και μύρο...
Και εσύ μυρίζεις έρωτα και ηδονή.
κάθε φορά που είμαι δίπλα σου,
το βλέμμα μου στάσιμο,
μόνο η καρδιά χτυπά
δυνατά, πολύ δυνατά...
Το όνειρο παίρνει ζωή ,
ξεχύνεται το αίμα πορφυρό
και βάφει τα συναισθήματα
στο χρώμα το ρόδινο
της Ανατολής του ηλίου...
Ο αέρας μυρίζει αγιόκλημα και μύρο...
Και εσύ μυρίζεις έρωτα και ηδονή.
Αντώνης Σαμολαδάς