Ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι που τολμούν να βάζουν ένα κόκκο αγάπης σ’ αυτή τη ζωή ...τολμηροί ονειροπόλοι ποιητές.
Τολμηροί ονειροπόλοι ποιητές, σε μια θάλασσα φουρτουνιασμένη από λάθη, κακίες, ζήλιες μα αυτοί ακάθεκτοι, της ζωής ταξιδευτές...
Ταξιδευτές της ψυχής που αφουγκράζονται το νόημα της ζωής κοιτώντας με τα μάτια της ψυχής ...
Έτσι, η μαγική λέξη... αφουγκράζομαι!
Λίγοι την νιώθουν γιατί πολλοί ταξιδεύουν στη λεωφόρο της ζωής και στη λεωφόρο των ονείρων και απλώς κοιτούν, δεν παρατηρούν, δεν αφουγκράζονται, μόνο για τον εαυτόν τους νοιάζονται...
Κι άλλοι έχουν περάσει από αυτή την λεωφόρο, μα εσύ έχεις το χάρισμα.
Έχεις και το φως και τη δύναμη.
Η κακία είναι ο εύκολος δρόμος. Η αγάπη και το ζεστό χαμόγελο είναι αξίες που θέλουν κόπο. θέλουν όμορφη καρδιά και που να βρεις μέσα σε τόση ασχήμια ψυχής που μας περιτριγυρίζει. Και όσοι περίτρανα επιμένουν... τους στιγματίζουν τρελούς.
Νιώθω ότι εμείς χωρίς συναίσθημα δεν μπορούμε να ζήσουμε.
Η αγάπη και το σωστό μοίρασμα ποτέ δεν χάνουν.
Εγώ δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό υποφέρω.
Έτσι ακριβώς, μέσα από αυτό το συναίσθημα μόνο κέρδος έχεις κι εσύ και οι γύρω σου.
Η αγάπη και το σωστό μοίρασμα ποτέ δεν χάνουν.
Το ζω δει κι εγώ, όλα τελικά έχουν το λόγο τους.
Αρκεί να το δεις…
Αχ αυτή η διαίσθηση μας που ποτέ δεν μας βγάζει λάθος
και πάντα μας οδηγεί στα σωστά μονοπάτια,
με κλειστά τα μάτια.
Από τότε που ήμασταν παιδιά και παίζαμε την τυφλόμυγα.
Ξέρω ότι όταν έπαιζες το παιχνίδι δεν σε ενδιέφερε ποιόν θα πιάσεις, παρά τα χρώματα που έπαιζαν πίσω από τα μάτια σου ανάλογα με το μαντήλι που φορούσες.
Ακριβώς αυτό! Το ποιον δεν με ενδιέφερε, παρά μόνον η εναλλαγή των τοπίων των χρωμάτων και των αισθήσεων !
Michael Evangelinos