Παρασκευή 23 Ιουνίου 2017

Υφάντρα των πόθων



Υφάντρα του Θησέα 
όταν το υφαντό σου
απλώνεις
χιλιάδες πεταλούδες
σκορπίζουν στον ορίζοντα.
Μούσα της θάλασσας
οι άνεμοι χαϊδεύουν 
τα κύματα που κρύβεις
μέσα στην ψυχή σου.
Γυναίκα της λίμνης
πριν έρθει το φεγγάρι 
χρυσόσκονη απλώνουν
τα φτερά σου.
Μοίρα ,της Μοίρας μου
πόσες στιγμές 
σ' αγάπησα
πόσες στιγμές 
σε λάτρεψα....
Θυμάμαι όταν ήρθες 
ήρθες αγνή,
αμόλυντη
γεμάτη άσπρους κρίνους 
να στολίζουν το κορμί.
Γεμάτη κόκκινα 
τριαντάφυλλα
χρυσές χάντρες 
πάνω στο σώμα σου.
Ήρθες όπως 
το κρυστάλλινο
νερό 
στην διψασμένη γη .
Ήρθες όπως 
ο φύλακας Άγγελος 
που προστατεύει 
την ψυχή μου.
Ήρθες να αγγίξεις 
το πνεύμα μου
να γίνεις ένα 
με την σάρκα μου.
Υφάντρα του Θησέα 
ένα ποίημα η αγάπη σου.




                      Μιχάλη Δεματά