Πέμπτη 4 Μαΐου 2017

Σκέψεις ονείρου




Πήρα πνοή ζωής από έναν έρωτα,
που ζωή του ‘δινα σε νύχτες αφέγγαρες,
σφαλίζοντας λόγια λογικής, έξω από την καρδιά μου.

Πήρα πνοή ζωής, από μάτια που ποτέ δεν αντίκρισα, 
μα τα βράδια ζωντάνευα σε σκοτάδια υγρά,
σε σεντόνια μονά ,
να απαιτούν στο βλέμμα, τους πόθους!

Ζωγράφισα ένα πάθος σε χείλη σκληρά,
πάνω στα χείλη μου, χείλη να μου ανήκουν…
Χείλη που ξέπνοα ψιθυρίζουν λόγια καυτά…
Τάχα πως με αποζητούν!
Ζωγράφισα δάχτυλα να ψαχουλεύουν,
ψηλαφιστά, στις κρυφές πληγωμένες 
γωνιές της ψυχής μου … να με βρουν !

Πήρα πνοή από ένα Μαγιάτικο όνειρο,
έρωτας είναι και ο Μάης,
νεκρό το κορμί να μην το νιώθω,
ηδονή να αντλώ από ένα ψέμα…

Σκότωσα μια πραγματικότητα…
για να συνεχίσω να ζω!




                            Κατερίνα Καρυπίδου