Υπάρχεις
μέσα στη σιωπή
όπως ανθίζει η ψυχή μου.
Ένα λουλούδι
πλάι στο κύμα, μόνο,
αγνό και αμόλυντο.
ξαπλωμένo
στην άμμο της καρδιάς.
Τα βήματα σου η αγάπη
δίπλα τους η Ιθάκη
της ζωής μου.
Η καρδιά σου
αναμμένο κερί,
στ' άδειο
δωμάτιο της μοναξιάς.
Ενα μυστικό
στο λευκό του έρωτα
κρυμμένο σε κάποιες
σελίδες της ψυχής.
Στα μάτια σου, όλος μου,
ο κόσμος γίνεται μια ύπαρξη .
Όλη η ζωή
γίνεται ήλιος
και θάλασσα.
Κι όλα τα δάκρυα του κόσμου
μαργαριτάρια στα δάχτυλά σου.
Κάθε στιγμή σου
η αίσθηση της απλότητας.
Αγάπη και έρωτας
στα δαφνόφυλλα του ύπνου.
Μιχάλης Δεματάς