Έβγαλα από το είναι μου
εν’ άσπρο περιστέρι.
Φιλία το ονόμασα….
Το χάιδεψα τρυφερά
για να θαρρέψει λίγο, το φόβο να πετάξει…
Του φίλησα τις φτερούγες του
ατρόμητες να γίνουν…
Το τάισα την αύρα της ψυχής μου
για να εμψυχωθεί η δικιά του….
Το πότισα σταγόνες της καρδιάς μου
αγάπη να γεμίσει….
Με όμορφα λόγια του μίλησα
για να γνωρίσει εσένα…
Και το άφησα ελεύθερο
να ρθει να σε συναντήσει…
Σε βρήκε;
Σε συνάντησε;
Το πήρες;
Τι το έκανες;
Αναρωτήσου λίγο!!!!!!!!!