Πρώτη μου λέξη ο έρωτας
έφερε τ' όνομά σου
στης μέρας μου το αρχίνημα
τα μάτια τα δικά σου
Ύστερα χτύπους της καρδιάς
μου θύμισε ψυχή μου
δικό σου ήχο της πνοής
στόλισε το πρωί μου.
Βροχή στα μέρη τ' ουρανού
έξω από τη φυλακή μου
μα εσύ στα σύνορα του νου
ζεσταίνεις την ψυχή μου.
Σπιθοβολάς αστέρια σου
υψώνεις τη φωτιά σου
με τ' ουρανού τα χέρια σου
με πας στην αγκαλιά σου.
Φιλί στα χείλη μου ζητάς
δροσιά μου εκεί στο σώμα
χίλια φιλιά σου μ ακουμπάς
κι εγώ σε θέλω ακόμα.
Μ' αγγίζεις με το σώμα σου
σύννεφο με τυλίγεις
στου πόθου σου το χρώμα σου
Επτά ουρανούς μ' ανοίγεις.
Κι έρχεσαι εσύ σαν όγδοος
και βρέχεις το κρασί σου
στο στόμα τρέχεις υετός
του πάθους τη βροχή σου.
Σαν μελωδία από θεό
σαν ύμνος των αγγέλων
μου ψιθυρίζεις σ' αγαπώ
μου τάζεις φως μου μέλλον.
Σαν ευωδία σ' απαντώ
σε θέλω σε λατρεύω
στο σώμα σου καθώς να μπω
ανάσα μου γυρεύω.
Στα χείλη εκεί στ απόκρυφα
στη θέρμη της ζωής σου
υγρό φιλί στα όμορφα
τα άνθη της πηγής σου.
Και τρέμει η νιότη στο νοτιά
τριαντάφυλλό μου πάλι
χτύποι ανεβαίνουν στην καρδιά
κι όπου ο έρωτας μας βγάλει.
Μια για τα χίλια σ' αγαπώ
δυο για τις τόσες μέρες
τρεις που σαν τρέλα σε ποθώ
και χίλιες μετρημένες.
Αν φτάσουμε πια τις φορές
τις τόσες μας εκρήξεις
θα μοιάζει μια φορά στο χθες
κι άπειρες για να ζήσεις.
Μα σήμερα ξεχωριστή
η μέρα μοιάζει ανθέ μου
τι όμορφη που είναι η ζωή
μαζί σου αν είμαι θέ μου.
Γιάννης Παππάς