Ηλιοθλιμμένο δειλινό

Της θλίψης φάρος μοναχός

κι η πίκρα ένα φανάρι,

που αργοσβήνει δίπλα σου 

 καθώς περνάει ο καιρός  

κρατώντας την καρδιά σου

στης μοναξιάς τον πόνο.

Κι όπως οι ώρες γέρνουνε η μια μέσα στην άλλη

αργορρουφούν τα κύματα

τις σκέψεις σου και τους λυγμούς,

κι εσύ στο ηλιοθλιμμένο δειλινό

της θλίψης φάρος μοναχός.