Τετάρτη 11 Μαΐου 2016

Κεραυνός στα κύτταρά μου




Εκείνο τ’ άγγιγμα 
γλυκό της ουτοπίας.
Εκείνη η γεύση 
απ’ το πιοτό τής αμαρτίας
Μέσα σαν χάνομαι 
στα χείλη στη ρωγμή σου.
Σαν με κερνάς 
φιλί ,φιλί την ηδονή σου. 

Εκείνο τ’ όνειρο 
πώς ζω στην αγκαλιά σου
Εκείνη η σκέψη 
πώς ακούω την καρδιά σου.
Πώς ζω απόψε 
και δεν είναι φαντασία
μες στο βυθό σου 
πώς ανθίζω την λαγνεία .

Εκείνο τ’ άπιαστο
της μοίρας το γραμμένο
που μοιάζει απίστευτο
μα εγώ το περιμένω.
Μαζί σαν σύννεφα 
στον όγδοο ουρανό μας.
Να ‘χουμε αιώνια
τον χρόνο το δικό μας.

Εκείνη η λάμψη
μες στο κοίταγμα σου φως μου.
Μες στο χαμόγελο 
η αγάπη όλου του κόσμου.

Για λίγο λες 
πώς όλα έχουνε ουσία.
Με πας ταξίδι
προορισμός η ευτυχία .

Εκείνη η αίσθηση
στο σώμα απ’ την αφή σου
Εκείνη η ανάσταση
σαν νιώθω το κορμί σου.
Σαν ανταμώνει 
ο έρωτάς μου το μισό του
σαν κάθε πόθος μου 
τελειώνει τον καιρό του.

Εκείνο τ’ άκουσμα
από ύμνους των αγγέλων.
Σαν η ένωση μας 
στο παρόν μας τάζει μέλλον.
Σαν στη φωτιά μας 
όλα γίνονται κομμάτια
σαν η ματιά σου 
κυβερνά τα δυο μου μάτια.

Εκείνη η ώρα 
που σε είχα αγκαλιά μου
ας ήταν τώρα 
κεραυνός στα κύτταρά μου.
Να μπω ξανά μες στη φωτιά σου
κι ας πεθάνω.
Γιατί μακριά σου τη ζωή 
τι να την κάνω.