μπήκε στη στενή κάμαρη μιας σκέψης
που μύριζε διαπιστώσεις κι αποχωρισμούς
και βγήκε με το πανωφόρι σκονισμένο
και τ’ όνειρο τριμμένο
παντού διόδια
ακόμα και στις αλάνες
των κατεστραμμένων ευχών
πήρε το κοφτερό τραπεζομάχαιρο
της ενοχής
κι έκοψε σε λωρίδες
τα σημαντικότερα γεγονότα
της περασμένης εβδομάδας
ο τόπος πλημμύρισε αναμονές
και ανεστραμμένα ξέφωτα
πριν τα ξημερώματα
σκέπασε τον κόσμο
με ένα λεπτό χαμόγελο αλλοφροσύνης
και βγήκε στα στενά του ανεκπλήρωτου
τα σύννεφα τρέχουν
για να ταπεινώσουν
τ’ ακίνητα σταυροδρόμια
και οι αναμνήσεις πετούν
για να χλευάσουν τη λίθινη πραγματικότητα
στήθηκε στο λόφο με σηκωμένο το γιακά
της απορίας
είναι βαρύς ο χρόνος
χωρίς τα φτερά μιας μεταμόρφωσης
ή τα πέδιλα κάποιας περιπλάνησης