Τελευταίος μας σταθμός στη χώρα των θαυμάτων
η εικόνα μιας χελιδονοφωλιάς .
Παρασύρθηκα στο βλέμμα της κι ήθελα να μπω
μες τα μαλλιά σου να αγγίξω το στάχυ τους
να δέσω τα δάχτυλα μου
στα χέρια σου ..να πετάξω
να φτάσω τον ουρανό σου και να αρμενίσω
στις σκάλες του τα βότσαλα της καρδιά σου .
να μετρήσω στους πόντους της άμμου
τα κλωνάρια που βάσταγαν την ψυχή σου
να γυμνωθώ στο ακρογιάλι
που κράταγε το μικρό σου ξημέρωμα
να αφεθώ στο κούρνιασμα της νύχτας σου
που στέριωνε το βήμα του φεγγαριού .
Ήθελα να μουν πουλί και να σε συναντώ
σε κάθε κλαδί της ζωής
Να με ταΐζεις με το ράμφος των ματιών σου
να μένω στον ουρανό σου
κοιτώντας τον ήλιο να ζεσταίνει τις φτερούγες μου
Να λούζομαι σε μια στάλα νερό από το χυμό της πνοή σου
Ναι.. ήθελα να πετώ μαζί σου σε λευτερη δροσιά
και να φιλώ τα χείλη σου σαν να μουν η τροφή σου .
Αέρας μου κι άπλωτη γη το στέρνο σου
σαν τέλος μου κι αρχή .
Να κουβαλώ σε άλλους καιρούς της νιότης αγιοκέρι
κάθε μου μέρα μια αρχή που θα έδινε πρώτο φιλί σε δύση και ανατολή
Να μουν το πρωτοφίλημα σου του έρωτα βέλος μικρό
που έβρισκε στόχο στα άδυτα της μοναξιάς σου .
Να μην σου πώ το σ αγαπώ μα να το βλέπω κοράλλι στο βυθό σου
σε μιας γοργόνας τον ανθό να αντικρίζω το εγώ μου
σαν πέταλό σου ιερό .
Γύρισα προς το βλέμμα σου και τη ψυχής μου η ηχώ ψιθύρισε
στα σιωπηλά ..καρδιά μου κράτα με .. μέσα σου να ζω.